ορμογόνιο

το

φυσιολ. τμήμα τής νηματοειδούς αποικίας πολλών κυανοφύτων το οποίο αποσπάται από το μητρικό φυτό, προσκολλάται σε ένα υπόστρωμα και, με τον πολλαπλασιασμό τών κυττάρων του, αναπαράγει ένα νέο φυτό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hormogonia (< όρμος [II] + -γόνιον < γόνος < γίγνομαι)].